Hakken in het zand

Zo af en toe klim ik in de pen. Om ervaringen te delen of om mijn gestoei met de wereld vorm te geven.

SSSTtation scènes – deel 1

Het blijft een fantastisch schouwspel. Het station. En dan bedoel ik niet de treinen…ik ben geen heimelijke treinspotter ofzo (had ik maar zo’n absurde hobby). Ik vind vooral de mensen en hun gedrag op een station een interessant gegeven.  Op een station is het een constant komen en gaan van mensen. Maar de roekeloosheid van al die mensen… Het is…

Lees verder -->

Top of Flop

Wat een geauwehoeâhr. Dat is Haags voor: wat een geouwehoer. Ik doel op de ‘Nuclear Security Summit’ die over een paar dagen plaatsvindt. In duh Haag. Den Haag dus. Er komen dan een heleboel best wel belangrijke mensen bij elkaar en die gaan met z’n allen praten over nucleair terrorisme. Iets met kernwapens en radioactieve stoffen enzo. En dat we…

Lees verder -->

Lekker makkelijk

Ik ben een moeilijke eter. Dat was ik altijd al. Maar nu ben ik het ook officieel. Niet iets om erg blij van te worden overigens. Een officiële moeilijke eter word je natuurlijk niet zomaar. Daar gaan jaren van training aan vooraf.  De afgelopen maanden vond ik mezelf redelijk futloos, lamlendig en weinig energiek. Ik wist ‘van horen zeggen’ dat…

Lees verder -->

Lekker op tijd

Het is 28 januari en ik ontvang een app van mijn buurvrouw: fotootje. Met paashazen en dito eieren. Wat blijkt? Meneer Heijn heeft zijn winkel vol gezet met paasartikelen. In januari. Bijzonder zeg. Omdat de consument het wil, zegt men dan. Ja hoor, de consument wil dat. Ik zie de rijen al voor het hoofdkantoor van de AH staan met…

Lees verder -->

Dank u, Sinterklaasje…

Het is Thanksgiving vandaag. Een dag om dankbaar te zijn. Dus ik ben eens even om me heen gaan kijken. En nou blijken er toch best wel wat dingen om dankbaar voor te zijn. Lees je even mee? Zo ben ik bijvoorbeeld dankbaar voor: –   de zon. Die niet altijd te zien is, maar toch altijd schijnt. Dat zegt men.…

Lees verder -->

Ongenode gasten

‘Het heerst’. Dat is het eerste wat ik hoor, zodra ik een kuch fabriceer. ‘Pas op hoor, het heerst’. Waar moet ik dan precies voor oppassen? Een grote grijze wolk die mij ineens opslokt, uitspuugt en mij voor oud vuil achterlaat?  Het mooie is: het heerst altijd. Het is niet dat standaard in september (hoewel de spreekwoordelijke ‘r’ dan in…

Lees verder -->