Hakken in het zand

Ik ben een schuimbekker: tijdens het tandenpoetsen fabriceer ik een enorme hoeveelheid schuim, wat zich dan verzamelt rondom mijn mond. Vervolgens spoel ik dat met veel water en lawaai weer uitgebreid weg. Voor mij is dit, sinds ik tandenborstel van tandpasta weet te onderscheiden, de normaalste zaak van de wereld. Ik ben er echter achter gekomen dat niet iedereen schuimbekt…

‘Zullen we gaan?’ Mijn vriendin staat ineens voor me. Het is inmiddels 04.00, de kroeg is bijna leeg, de wijn smaakt al een tijdje nergens meer naar, dus ja, een goed moment om te vertrekken. Ik wil mijn tas pakken van de tafel waarop ik hem eerder die avond heb gezet. Toen we nog in de buurt van de tafel…

Het is half 5. Midden in de nacht. Tenminste, voor mij is 04.30 midden in de nacht. Er zijn vast genoeg mensen voor wie nog geen uur later een wekker afgaat in de vorm van een telefoon, radio of kind. Maar voor mij is half 5 midden in de nacht. En dan wens ik te slapen. Maar nee, als ik…

Een onderwerp waarvan ik dacht, daar ga ik het gewoon niet over hebben. Daar is al van alles over gezegd en geschreven. Over de stiltecoupé van de trein kan je het beste zwijgen. Maar nee, eigenwijs stuk vreten dat ik er ben. Ik ga het er toch over hebben. Over die stiltecoupé dus.  Wanneer ik met de trein reis, kies…

Dood gaan we allemaal. Daar willen we liever niet aan denken. Om de dooie dood niet. Toch is het best interessant eens stil te staan bij je eigen dood. Niet perse hoe je heengaat, dat heb je niet in de hand. Tenzij je de hand aan jezelf slaat…dan weer wel.  Uitvaartverzekeringen jagen me de stuipen op het lijf: als ik niet snel…

Daar zijn we weer. De vorige blog had ‘deel 1’ in de titel en beloofde een deel 2. Dus bij dezen. En nee, dit is geen tikfout. Bij dezen wordt echt met een ‘n’ erachter geschreven. Weet bijna niemand en bijna niemand schrijft het dus ook zo. Bij dezen komt uit het oud Nederlands, toen we nog met naamvallen werkten.…